W centrum naszej uwagi pozostają ego-dokumenty Nadieżdy Durowej (1783–1866), pierwszej kobiety, która służyła w carskiej armii. Zapiski, prowadzone przez cały okres służby wojskowej w latach 1806–1814, stanowią źródło informacji nie tylko w kontekście biografii ich autorki, ale także realiów odnoszących się do historii armii Cesarstwa Rosyjskiego. Durowa utrwaliła w nich naturalistyczny opis działań bojowych i żołnierskiego bytu, obrazowo i precyzyjnie charakteryzowała dowódców pułków. Opisuje również największe bitwy kampanii napoleońskiej na terenie Prus Wschodnich. Materiał do analizy został wyodrębniony na podstawie Zapisków kawalerzysty-panny (Записки кавалерист-девицы) wydanych w 1966 roku.