Artykuł prezentuje główne założenia badań historycznych cmentarzy, które wiążą koncepcje z zakresu badań nad krajobrazem kulturowym oraz studia nad historyczną semantyką elementów współczesnego dziedzictwa materialnego. Testowanym krajobrazem kulturowym, polem empirycznym prezentowanych badań jest wchodzące w skład ziem Polski północno-wschodniej terytorium dawnych Prus Wschodnich, zaś centralnym, analizowanym znaczeniowo jego elementem – cmentarze rodowe zakładane w okresie od początku XIX wieku, po kres prowincji w 1945 roku. Tak zaprojektowane badania łączą analizę empiryczną elementów dziedzictwa materialnego regionu z rekonstrukcją pierwotnych wyobrażeń społecznych, sieci kulturowo-historycznych znaczeń współtworzących w przeszłości interpretacyjny model cmentarzy jako elementów krajobrazu kulturowego i zarazem pierwotny model dla ich kreowania w stosownych historycznych aranżacjach.