PL EN
Nadzór nad szkołami i jego instrumenty w okresie działalności Komisji Edukacji Narodowej
 
Więcej
Ukryj
1
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Polska
 
 
Data nadesłania: 18-11-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 28-12-2023
 
 
Data akceptacji: 29-12-2023
 
 
Data publikacji online: 29-04-2024
 
 
Data publikacji: 29-04-2024
 
 
Autor do korespondencji
Jacek Stachowicz   

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Nowoursynowska 166, 02-787, Warszawa, Polska
 
 
KMW 2024;324(1):24-37
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Artykuł jest próbą przedstawienia fenomenu Komisji Edukacji Narodowej i jej dzieła reformy oświaty przez pryzmat nadzoru i kontroli nad szkołami. Nadzór administracyjny i pedagogiczny oraz kontrola stanowiły istotny aspekt funkcjonowania stworzonego przez KEN systemu szkolnego. Nadzór nad szkołami był hierarchiczny – wyższe szczeble kształcenia nadzorowały szkoły ze szczebla niższego. Najistotniejszym instrumentem nadzoru sprawowanego przez Szkoły Główne w imieniu KEN wobec szkół były coroczne wizytacje generalne, które przeprowadzali profesorowie Szkół Głównych, także zaufani rektorzy wydziałowi. Dopełnieniem wizytacji generalnych i drugim instrumentem sprawowanego przez Szkoły Główne nadzoru, były sprawozdania z działalności dydaktycznej i nadzorczej, przesyłane przynajmniej co pół roku przez szkoły wydziałowe oraz podwydziałowe. Artykuł odpowiada na pytanie: co stanowi potwierdzenie wysokiej skuteczności i efektywności nadzoru i kontroli nad szkołami w okresie działalności KEN?
REFERENCJE (13)
1.
Böhning P., Die nationalpolnische Bewegung in Westpreussen 1815–1871. Ein Beitrag zum Integrationsprozess der polnischen Nation, Marburg a.d. Lahn 1973.
 
2.
Kasparek N., W drodze na emigrację… Pruski system gospodarczy i społeczeństwo w oczach Polaków (czyli o doświadczeniu opuszczenia Polski), w: Biblioteka polskiej modernizacji, t. VI: Polacy za granicą – dokonania w sferze gospodarczej i społecznej, red. P. Grata, Rzeszów 2023.
 
3.
Kasparek N., Zbrodnia w Fischau w 1832 roku, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 1988, nr 3–4.
 
4.
Kasparek N., Żołnierze polscy w Prusach po upadku powstania listopadowego. Powroty do kraju i wyjazdy na emigrację, w: Na tułaczym szlaku… Powstańcy listopadowi na Pomorzu, red. T. Katafiasz, Koszalin 2014.
 
5.
Kuzicki J., Nieść wiarę i nadzieję na obcej ziemi. Polskie duchowieństwo katolickie w życiu religijnym i polityczno -społecznym Wielkiej Emigracji we Francji (1831–1863), Rzeszów 2014.
 
6.
Mikos S., Powstańcy polscy z 1831 roku internowani w twierdzy gdańskiej na Biskupiej Górce, „Rocznik Gdański” 1961, 21.
 
7.
Mikos S., Uczestnicy powstania listopadowego internowani na terenie Pomorza Gdańskiego w latach 1831–1833, „Rocznik Gdański” 1963, 22.
 
8.
Listopadowi żołnierze w Prusach Wschodnich i Zachodnich w latach 1831–1833. Wspomnienia i relacje, wybrał, wstępem i przypisami opatrzył N. Kasparek, Olsztyn 1992.
 
9.
Rostocki W., Z badań nad strukturą i działalnością kapelanów powstania listopadowego, „Roczniki Humanistyczne” 1972, t. XX, z. 2.
 
10.
Zawadzki W., Archiwum ewangelickiej superintendentury i parafii malborskiej. Próba analizy wstępnej, „Studia Elbląskie” 2000, 2.
 
11.
Zawadzki W., Duchowieństwo katolickie z terenu obecnej diecezji elbląskiej w latach 1821–1945, Olsztyn 2000.
 
12.
Zawadzki W., Zgony powstańców listopadowych na Żuławach i Powiślu 1831–1832, „Studia Elbląskie” 2011, 12.
 
13.
Zawadzki W., Żuławy Malborskie i Elbląskie 1772–1945. Perspektywa społeczno-religijna, Pelplin 2021.
 
eISSN:2719-8979
ISSN:0023-3196
Journals System - logo
Scroll to top