Historiografia polska do 1945 roku wykazywała zainteresowanie tylko znakomitymi postaciami, głównie Warmii. Liczne artykuły i publikacje książkowe pojawiły się na temat Igancego Krasickiego, Stanisława Hozjusza i Marcina Kromera. Dopiero w latach sześćdziesiatych, gdy w Olsztynie zawiązało się instytucjonalne środowisko humanistyczne pojawiły się poważne biograficzne artykuły odnoszące się głównie ludzi związanych z działaniami na rzecz Polski. Niewątpliwym dorobkiem biografistyki polskiej dotoczącej Warmii i Mazur są słowniki biograficzne Tadeusza Orackiego, które były odpowiedzią na podobny słownik wschodniopruski wydany w pierwszej połowie XX wieku. Gdy powstała oficyna wydawnicza Pojezierze i Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego zaczęły pojawiać się serie biograficzne znakomitych ludzi ale działajacych na rzecz kultury i nauki polskiej na ziemiach pruskich. Nie brakowało wówczas też biografii związanych z kulturą niemiecką, pojawiły się książki o Herderze czy Ernście Wiechercie. Dorobek powojennej biografistyki historycznej jest spory a nawet duży jeżeli go porównanmy z innym regionami Polski. Biografie znakomitych ludzi żyjacych na ziemiach też byłych Prus Wschodnich zaczęto publikowac w licznych regionalnych czasopsimach a także monografiach miast i powiatów wydanych po 1990 roku. Zaczęto wówczas traktować owe dziedzictwo kulturalne jako wspólne europejskie. Nie sposób wyliczyć ile biograficznych publikacji powstało wskutek inicjatyw działaczy regionalnych a wpływały one wszystkie na kształtowanie się świadomości regionalnej.