Gród Sławnikowiców w Libicach pojawia się w Kronice Kosmasa jako siedziba rodowa i miejsce narodzin św. Wojciecha. W 995 r. gród został zaatakowany przez wojska Przemyślidów, a większość rodziny Wojciecha poniosła wówczas śmierć. Następne źródła dotyczące Libic pojawiają się dopiero w 1107 r. w związku ze śmiercią Bożeja, kasztelana w Libicach, i jego syna Boruta. Ostatnim pisemnym świadectwem dotyczącym Libic jako grodu (oppidum) jest wzmianka z 1130 r. W 1227 r. w inwentarzu majątku klasztoru na Zamku Praskim Libice wymienione są już tylko jako wieś. Na miejscu dawnego grodu przez wiele lat prowadzono wykopaliska archeologiczne, które rozpoczął w końcu XIX stulecia Jan Hellich z Podiebrad. Początkowo za sprawą Rudolfa Turka, który od 1949 r. prowadził wykopaliska w Libicach, wysuwano koncepcję jakoby gród stanowił centrum potężnego rodu Sławnikowiców, którzy w drugiej połowie X w. kontrolować mieli prawie połowę terytorium czeskiego, a tragiczne wydarzenia z 995 r. stanowiły efekt długiej rywalizacji z rządzącymi księstwem czeskim Przemyślidami i ostateczne zakończenie ich zabiegów o ujednolicenie panowania nad Czechami. Niniejszy artykuł pokazuje proces falsyfikacji wcześniejszych poglądów, który rozpoczął się już w drugiej połowie lat 90-tych. Podjęte na nowo badania archeologiczne i numizmatyczne z pozyskanych w trakcie wykopalisk monet pozwoliły obalić hipotezę o stopniowo rosnącym napięciu między władcami Czech a rodem Sławnikowiców – pretendującym rzekomo do zajęcia ich miejsca. Zweryfikowano także poglądy na temat wielkości dominium Sławníka. Dużo nowych danych dostarczyły również badania nad środowiskiem naturalnym oraz zagospodarowaniem przestrzennym grodu i sąsiadującej z nim osady oraz cmentarzyska. Ostatecznie okres funkcjonowania grodu jako siedziby elit związanych z rodem Sławnikowiców obejmował koniec IX do co najmniej XI w. Wykopaliska pokazują, że także po upadku rodu Sławnikowiców gród w Libicach, jako znajdujący się na skrzyżowaniu ważnych szlaków, pełnił nadal swoją rolę. Podobny horyzont chronologiczny wykazuje także cmentarzysko. Pochówki tu odkryte datować można na okres od przełomu IX i X do połowy X w. Drugi okres to pochówki datowane od końca X do pierwszej połowy XI w. Na drugą połowę X w. datować można również ruiny libickiego kościoła.