Rozdwojona elekcja 1697 roku i poparcie Augusta II skończyło się dla Gdańska bolesnymi represjami ze strony francuskiej. Konieczność normalizacji relacji z Francją oraz szukania poparcia nad dworze kopenhaskim, w celu uwolnienia przetrzymywanych tam gdańskich statków doprowadziły do szukania pomocy przez magistrat gdański w Berlinie. Oznaczało to uruchomienie przez władze miejskie wielu kontaktów oraz wysłanie na zagraniczne dwory swoich osobistych posłów. Jednym z nich był sekretarz gdański Johann Georg Schimmelpfennig, którego misja odbyła się w czerwcu 1698 roku misja na dworze elektora brandenburskiego Fryderyka III w Królewcu. Nie zakończyła się ona jednak sukcesem, bowiem władca Brandenburgii-Prus nie chcąc nawiązać ściślejszych relacji z Francją, nie był zainteresowany silniejszym popieraniem interesów miasta. Na niekorzyść miasta działała również postawa samego Augusta II, który był gotów poświęcić interesy Gdańska na rzecz zbliżenia z Francją.